Vergankelijke Kunst
Heleen Haverman - 1996 - NL
EXHIBITION of TRANSIENT ART
Heleen Haverman:
My art is not for sale. My art is something you have to see, to hear, to smell and to feel. My materials are transient, alive, intense: melting ice and fresh flowers. Ancient texts are not carved in stone, but melted in ice. The shining letters encapsulate the aging process of millenaries in one afternoon. Enter an Indian kiva, and watch how the droplets from the shining ice flower draw their circles in the water. Listen to their sound and breath in the aroma of fresh peat. Take a wander in the rose-garden, through the glistening water, where the floating rose petals reveal their deep-red hue.
Al verschillende jaren werkt Heleen Haverman met licht (en later ijs) door bloembladeren. In eerste instantie om zo de meest pure kleur te krijgen vanuit de professionele belangstelling van de schilder. Gaandeweg is het ijs ook middel geworden om iets te zeggen. Voor dit doel maakt zij ruimtes waar het smelten van het ijs in een context wordt geplaatst. Zo refereert het werk: 'Monument voor Moeder Aarde' aan de Indiaanse kiva, een ruimte in de grond waarin men afdaalde om rituelen uit te voeren ter voorbereiding van feesten. De Indianen geloofden dat, hoe dichter hun lichaam bij de aarde was, hoe hoger hun geest kon stijgen. Aangezien het haar onmogelijk leek een kiva werkelijk te realiseren, heeft zij een ruimte van turf gemaakt, waar men door een ronde gang tot in het binnenste loopt, waar een ijsbloem druppelt. De cirkelvorm is de oervorm. Als er een druppel in het water valt ontstaat deze, wordt groter en verdwijnt. Je zou kunnen stellen dat zij een ruimte heeft gebouwd rondom deze levende bewegende vorm, waarbij de mensen zich verbonden voelen met het licht boven en de aarde onder zich. De 'Rozenruimte' was haar eerste grote installatie. Het idee erachter was dat kunst alleen maar wordt beoordeeld naar de bekendheid van de kunstenaar en de (geld)waarde die het vertegenwoordigt. En als het al wordt aangekocht staat het bijna steeds in depôts. Rijen dik, niet-bekeken kunst, langzaam ongezien ten prooi aan het verval. Daarom maakte zij deze spiegelruimte, die je niet afstandelijk kunt beoordelen, omdat je zelf het beeld maakt. Het is niet te koop en het verval is morgen, want de rozen zijn echt, zoals het leven echt is. Zo zijn er nog 2 installaties op haar tentoonstelling in Galerie Sign. Het is voor haar een overzichtstentoonstelling van enkele werken van de laatste 5 jaar.
