Toespraak 10 jarig bestaan SIGN

Ron Ritzerfeld - 1998 - NL

(Inleidend woord ter gelegenheid van jubileumexpositie Galerie Sign, december '98) Dames & Heren (aandacht vragen en mijzelf voorstellen) Hartelijk welkom op deze jubileumexpositie van Sign ter gelegenheid van het tienjarig bestaan van de galerie. Ik zal u niet vervelen met een samenvatting van die 10 jaar, met hoe het begonnen is in een voormalige slagerij, hoe de galerie uiteindelijk met de recente verbouwing veranderd is in deze prachtige ruimte. Dat zou een beetje het intrappen van een open deur zijn. Ook dat Sign die afgelopen 10 jaar uitstekend als podium heeft gefunctioneerd voor veel jonge kunstenaars - zoals ook weer met deze expositie- zal wel bekend zijn en dus zal ik daarover zwijgen. Ik zal het tevens niet hebben over de vele leuke, prachtige, interessante en verrassende exposities die er geweest zijn. Wie Sign een beetje heeft gevolgd weet dat er vaak kunst te zien is die allerminst hetgene is wat men kent. Wat mij betreft hoort een goede galerie dat ook niet te brengen. Een goede galerie toont met de kunst die ze laat zien niet-alledaagse gezichtspunten, onverwachte perspectieven en combinaties (kijkt u maar om u heen). Een goede galerie toont vooral werk waarin de persoonlijke, eigenzinnige visie van de kunstenaar te ontdekken valt. En dan bedoel ik niet werk dat blijft hangen in het karakter van een dagboekaantekening, maar waarin die individuele visie het privé-domein ontstijgt en het werk derhalve autonomie verkrijgt. Dat maakt het voor een beschouwer mogelijk het werk vanuit zijn eigen beleving te benaderen. Als een galerie zo te werk gaat brengt ze vanzelf kunst die authenticiteit en orginaliteit bezit. Wat daarvoor natuurlijk nodig is, is liefde voor goede kunst, enige durf en respect voor de kunstenaars. Sign bezit dat, maar ook dat is evident. Maar ik geloof dat ik het daar niet over zou hebben.

Wat ik wel even wil aanstippen is het feit dat Sign een stichting is, zonder winstoogmerk dus, en geen commerciële galerie. Dat heeft zijn voordelen. Het financiële aspect, het móeten verkopen en het selecteren met dat in je achterhoofd, speelt geen rol van betekenis. Je bent vrijer in het brengen van kunst, waarvan jij, als galerie, vindt dat het persé gezien moet worden (of het nu verkoopbaar is of niet). Je hoeft geen rekening te houden met de "smaak" van een eventueel bemiddeld publiek. Wat die "smaak" betreft moet een galerie juist een aangeversrol vervullen. (zij moet iets aanreiken waardoor een beschouwer zijn "smaak" juist verder kan ontwikkelen). Aan de andere kant blijft een stichting als Sign een low-budget- organisatie, die voor een belangrijk deel afhankelijk is van subsidies en giften. Als u dus Sign net zo waardeert als ik dan is een donatie altijd welkom. (Acceptgiro's aangeven)

Goed, nu moet ik een beetje klef worden. Ik moet even wat mensen uitlichten. Ten eerste Pier Holtrop. Hij heeft het mogelijk gemaakt dat Sign van deze ruimte gebruik kan maken. Ook de recente verbouwing is aan hem te danken. Tevens is hij mede-oprichter van Sign. (Hij is architect, dus als u nog een villaatje wil bouwen...) Ten tweede is er vooral Marie-Jeanne Ameln, het gezicht van Sign. Zij is de eigenlijke galeriehoudster, verantwoordelijk voor het artistieke beleid (en dus voor al die mooie, interessante, kwalitatief hoogstaande, verrassende etc. exposities). Waar ik het al over had; liefde voor goede kunst, een tomeloze energie en betrokkenheid bij de kunstenaars zijn bij haar in hoge mate te vinden. Sign en Marie-Jeanne zijn eigenlijk synoniem. Als u dus u waardering voor haar wilt uiten, kunt u ook een cadeautje aan Sign geven in de vorm van een donatie (acceptgiro's aangeven). Aan haarzelf mag natuurlijk ook. Ik zal daarmee beginnen. (enveloppe van mijn moeder en van mijzelf geven) (O ja, ik zelf ben ook nog medewerker hier. Mijn adviserende taak bestaat voornamelijk uit ouwehoeren tijdens het koffiedrinken.)

Tot slot wil ik nog iets zeggen over deze jubileumexpositie. Duidelijk is dat het een afspiegeling is van het beleid van Sign; gevarieerd, speels, relativerend, allerlei disciplines, een hoge kwaliteit, veelbelovende jonge kunstenaars + 2 kunstenaars die al wat langer bezig zijn. Voor informatie over de exposanten verwijs ik naar het vouwblad. Waar hun kunst over gaat verwoorden zij daarin zelf het beste. Ik wil ze nog wel even aan u voorstellen: In de achterste ruimte; Eric Olofsen en Teske Clijssen (een dia-installatie met een vervreemdend landschap van zwevende, alledaagse voorwerpen) In de koepelruimte mode van Roel Schagen ( provocerend zet hij een ideaalbeeld van de vrouw neer) In het middengedeelte Carien Scheepstra (ingetogen schilderijen van kit en was. Ondanks of dankzij een consequent doorwerken met materialen heeft het werk een sterk poëtisch gehalte) Vooraan video's, foto's en een schilderij van Christof Steinmann (Direct uit de werkelijkheid geregistreerde beelden, die door een andere context, door een vaak minimale ingreep, een andere beleving krijgen) Twee kunstenaar, die hun 10 jarig bestaan als kunstenaar vieren, en exposanten van het eerste uur bij Sign, zijn Jos Steenmeijer en Trudi van den Berg. Jos zijn "Bonkers" beschadigt in de kelder de muren en Trudi's "Arseholes" hangt vooraan aan de muur.

Voorts wil ik u opmerkzaam maken op de multiple-expositie (kelder + kantoor). Mijn dank aan de kunstenaars die voor lage prijzen hun werk ter beschikking hebben gesteld. (Puzzlestukjes van Henri Alles over een jaar weer meenemen). De raammarkering is van Astrid Voss. (muzikanten vanavond: Opklarende lucht en Duister. Michael Hall toont kort filmpje) (Klaas, Gijs en Liesbeth voor hulp bedanken)

Ik wens u een plezierige avond, bedankt.

zandbank:

publishes,

archives,

Toespraak 10 jarig bestaan SIGN

Ron Ritzerfeld - 1998 - NL