Zonder Titel
Libia Castro & Ólafur Ólafsson - 1998 - NL / EN
 |  |
Van zaterdag 11 april tot en met zaterdag 9 mei 1998 worden in Sign in Groningen werken tentoongesteld van Libia Pérez de Siles de Castro (Spanje) & Olafur 'Arni' Olafson (IJsland). Libia en Olafur studeren beiden aan de vervolgopleiding Schilderkunst van Academie Minerva te Groningen.
Bij de opening om 17 uur zullen beide jonge kunstenaars een performance met de titel 'Finding Each Other' uitvoeren. Zij werken zowel samen als apart en in de tentoonstelling zullen de resultaten daarvan getoond worden. Hun werkwijze kan het beste als een web worden gekarakteriseerd, een organische structuur waarvan de 'draden' vele kanten opgaan en elkaar op verschillende punten kruisen. Analoog hieraan kruisen zich in de werken van Libia en Olafur verscheidene media, die naar hun eigen aard ingezet worden om speciale artistieke problemen op te lossen. Wat in het ene medium moeilijk kan, daarvoor wordt een ander medium gekozen. Hierdoor houden zich beide kunstenaars op in de grensgebieden van elkaar rakende artistieke disciplines. Zo is hun werk zeer open en kan zich in meerdere richtingen verder ontwikkelen.
De werken van Libia en Olafur ontstaan uit aan elkaar verwante clusters van ideeën. Belangrijke inspiratiebronnen hiervoor zijn persoonlijke herinneringen die voor beide kunstenaars mede gekleurd zijn door hun verschillende culturele afkomst. Daarom zijn ideeën en beelden uit Spanje en IJsland, vermengd met Nederlandse culturele invloeden, eveneens belangrijk als bronnen van hun werk. De werken zelf bewegen zich tussen aandacht voor de schilderkunst en aandacht voor het lichaam. de huidige schilderkunst zien Libia en Olafur als een gefragmenteerd geheel, waarvan zij elementen als reflectie, huid en mentale ruimte 'vertalen' in verschillende media. Met zowel het menselijk lichaam als met het lichaam der dingen hebben zij een innige band. Het menselijk lichaam wordt met behulp van hun eigen lichamen in performances en films 'opgevoerd'. en met de dingen hebben zij een ambivalente relatie. Zij maken namelijk ook objecten en richten ruimten in, waarbij zij zowel een warme, menselijke omgang met de dingen tonen, als de autonomie van de dingen respecteren.
Met hun werk proberen Libia en Olafur een manier van werken en leven te laten zien die zij als een fantastisch creatief proces ervaren, kortom een doorlopend feest, waarin zij ook voortdurend andere mensen willen betrekken.
